Persoonlijke info
Als kind al had ik belangstelling voor schilderen en tekenen, met name dat laatste.
Dit was ook ingegeven door de beschikbare ruimte, tot mijn 13e woonden mijn ouders mijn broertje en zusje en ik in een piepklein woninkje op de Jacob van Lennepkade in Amsterdam.
Een woonkamertje, keukentje en één slaapkamer met z'n vijven delen laat weinig ruimte over voor creativiteit,ik was ook meer buiten dan binnen.
Later kwam daar meer ruimte voor en dat boeide mij zo dat ik meer wilde doen met mijn creativiteit in professionele zin.
Het feit dat er moeizaam brood op de plank kwam met tekenen en schilderen en inmiddels samenwonend toen, deden mij besluiten (met pijn in het hart) af te zien van een professionele creatieve koers en het bij een hobby te houden.
Later met een eigen atelier en na lessen gevolgd te hebben, besloot ik wel een poging te wagen na een deal met mijn toenmalige partner, ik het huishouden en bijverdiensten, zij de centjes en het hoofdinkomen.
Dat ging goed tot de scheiding en een flinke dip die lang zou duren.
Op dit moment zit de drive er weer in, zeker nadat ik in mei toegelaten ben tot het Kunstcollectief in Purmerend de ruimte weer heb en de tijd als pensionado.
Natuur en vooral dieren spelen een belangrijke rol in mijn leven, iets wat mijn ouders in de opvoeding hebben meegegeven : respekt voor je leefomgeving.
In mijn schooltijd heb ik veel gelezen over dieren en die belangstelling heeft er ook toe geleid dat ik nu vrijwillig mensen rondleid in Artis.
Door de jaren heen ben ik gaan inzien dat wij mensen niet goed bezig zijn ten aanzien van onszelf en onze leefomgeving.
Klap op de vuurpijl was een reis naar Brazilie om daar familie op te zoeken.
De armoede, verval en vervuiling was schrijnend om te zien: zelfs het regenwoud wat wij hebben gezien (wat er van over is) lag vol met plastic afval net als in de woonplaatsen waar wij geweest zijn.
Dit en wat ik in Artis heb geleerd maakt dat menselijk gedrag m.b.t.onze leefomgeving in mijn werk steeds terugkomt.